Saturday, July 16, 2011

भेट

आपलं ते अवचित भेटण
ते डोळ्यांत पाहण
जुने नवे संदर्भ शोधण
अनोळखी रस्त्यावरून चालत जाण

अनोळखी दिशा
अनोळखी वळणे 
परी तुझ्या सोबतीचा 
उघडोनी नकाशा 
दिशा झाली रोजची 
मार्ग पायांखालचा

विरहाचे दुख: सारे 
सांगून हलके झाले
वाहत्या वाऱ्यासंगे
क्षण आनंदाचे आले

उगाच आपण नंतर 
बोलत राहिलो काही
समयाचा सूर्य तिथे 
वेगे बुडून जाई

हळव्या मोहक क्षणी 
हातात गुंतले हात 
स्तब्ध सारे स्थलकाळ 
स्तब्ध चंद्र आकाशात 

जे बोललोच नाही
त्याचा अर्थ कैसा लागला  
परतीच्या वाटेवर 
प्राजक्त गंधाळला. 
               -  गौरव 

No comments:

Post a Comment