आपलं ते अवचित भेटण
ते डोळ्यांत पाहण
जुने नवे संदर्भ शोधण
अनोळखी रस्त्यावरून चालत जाण
अनोळखी दिशा
अनोळखी वळणे
परी तुझ्या सोबतीचा
उघडोनी नकाशा
दिशा झाली रोजची
मार्ग पायांखालचा
विरहाचे दुख: सारे
सांगून हलके झाले
वाहत्या वाऱ्यासंगे
क्षण आनंदाचे आले
उगाच आपण नंतर
बोलत राहिलो काही
समयाचा सूर्य तिथे
वेगे बुडून जाई
हळव्या मोहक क्षणी
हातात गुंतले हात
स्तब्ध सारे स्थलकाळ
स्तब्ध चंद्र आकाशात
जे बोललोच नाही
त्याचा अर्थ कैसा लागला
परतीच्या वाटेवर
प्राजक्त गंधाळला.
- गौरव
No comments:
Post a Comment