पाऊस

पाऊस झाला हिरवा

हिरव्यागार पानांचा

थेंबांतून उलगडे 

खेळ नव्या क्षणांचा 

पाऊस आला दाटून 

मेघांच्या अधरांतून

होई पृथ्वी चैतन्याची

ओल्या गंधित मातीतून

पाऊस झाला धुंदीचा 

शब्दातीत ओळखीचा 

वेडावल्या मनाच्या 

हव्या हव्या आठवणींचा.. 

चार ओळी

सुखदसे पहाटस्वप्न

विरून जाई निमिषात 

मनी रुंजत राहती 

हातात गुंतले हात..

त्रिवेणी

खिडकी खोलके देखने पर चाँद दामनमें आया करता था ,

आजकल वोंह भी छूपासा रहता है,बादलोंके जंगलेमें कहीं..

शायद उसने मेरी आँखोंमे, दुनियाकी बेजानी पढ़ ली ! 

                                                  

                                                               - गौरव   

क्षण

प्रारब्धाच्या वाटा
क्षितिजाशी बोलणाऱ्या
अल्लद बोचरा काटा
गुलाबाचा फुलणाऱ्या 

   अंगणीचा मंद दिवा
   तिमिराशी झुंजणारा
   जसा चमचम काजवा
   पानांतून उजळणारा 

अशाच नि:शब्द प्रहरी
ममं मन होई रण
वेदनाचं ठेऊन ऊरी  
निसटू पाही क्षणं !   

( ध्यास 

दिवाळी अंक 2011)